GRAMÁTICA - La posposición

LA POSPOSICIÓN (İlgeç veya edat)

En turco, al contrario que el español, no tiene preposiciones independientes que preceden a los sustantivos a los que se refiere. El papel de las preposiciones lo hacen los sufijos de los casos del sustantivo. Sin embargo, existen algunas partículas "posposisivas", las cuales son palabras independientes que no preceden sino que siguen a los sustantivos relacionados. Se pueden clasificar, según su estructura, en 3 grupos:

1. Las posposiciones utilizadas con los sustantivos en su caso nominativo o los verbos en infinitivo:
  • icin (para, por):
    • Ali için (para Ali)
    • babam için (para mi madre)
    • iki kişi için (para dos personas)
    • vatan için (por la patria)
    • iki gün için (para dos días)
    • dinlenmek için (para descansar)

    Sin embargo, los pronombres personales, excepto la tercera personal del plural, toman el sufijo genitivo:
    • benim için (para mi)
    • senin için (para ti)
    • onun için (para él/ella)
    • bizim için (para nosotros/as)
    • sizin için (para vosotros/as)
    • onlar için (para ellos/as)
  • gibi (como):
    • aslan gibi (como un león)
    • hasta gibi (como si estuviera enfermo)
    • buz gibi (como hielo)

    Los pronombres personales asimismo toman el sufijo genitivo:
    • benim gibi (como yo)
    • senin gibi (como tú)
    • onun gibi (como él/ella)
    • bizim gibi (como nosotros/as)
    • sizin gibi (como vosotros/as)
    • onlar gibi (como ellos/as)
  • kadar (tanto):
    • bu kadar (tanto, de este tamaño/modo)
    • yüz milyon kadar (unos cien millones)
    • hap kadar (tan pequeño como una píldora)

    Los pronombres personales asimismo toman el sufijo genitivo:
    • benim kadar (tanto como yo)
    • senin kadar (tanto como tú)
    • onun kadar (tanto como él/ella)
    • bizim kadar (tanto como nosotros/as)
    • sizin kadar (tanto como vosotros/as)
    • onlar kadar (tanto como ellos/as)
  • ile (-la, -le) (con):
    • Orhan ile -> Orhan'la (con Orhan)
    • Ayşe ile -> Ayşe'yle (con Ayşe)
    • bıçak ile -> bıçakla (con cuchillo)
    • kalem ile -> kalemle (con lápiz)
    • at ile -> atla (a caballo)
    • deve ile -> deveyle (a camello)

    Los pronombres personales, de nuevo, toman el sufijo genitivo:
    • benimle (conmigo)
    • seninle (contigo)
    • onunla (con él/ella)
    • bizimle (con nosotros/as)
    • sizinle (con vosotros/as)
    • onlarla (con ellos/as)
  • hakkında (sobre, acerca de):
    • bu konu hakkında (sobre esta materia)
    • Türkler hakkında (sobre los turcos)
    • ne hakkında? (¿sobre qué?)

    Los pronombres personales toman el sufijo genitivo:
    • benim hakkımda (acerca de mi)
    • senin hakkında (acerca de ti)
    • onun hakkında (acerca de él/ella)
    • bizim hakkımızda (acerca de nosotros/as)
    • sizin hakkınızda (acerca de vosotros/as)
    • onlar hakkında (acerca de ellos/as)


2. Las posposiciones utilizadas con el caso dativo:
  • -a/-e ait (perteneciente a):
    • babama ait (perteneciente a mi padre)
    • kime ait? (¿perteneciente a quién?)
    • bana ait (perteneciente a mi)
  • -a/-e göre (según; adecuado para):
    • modaya göre (según la moda)
    • bize göre (adecuado para nosotros)
    • ayağıma göre (del tamaño adecuado para mi pie)
  • -a/-e kadar (perteneciente a):
    • saat beşe kadar (hasta las cinco)
    • tepeye kadar (hasta la cima)
    • nereye kadar? (¿hasta dónde?)
  • -a/-e doğru (hacia):
    • eve doğru (hacia la casa)
    • kapıya doğru (hacia la puerta)
    • bana doğru (hacia mi)
  • -a/-e karşı (contra, frente a):
    • denize karşı (frente al mar)
    • sabaha karşı (hacia la madrugada)
    • bana karşı (contra mi)
  • -a/-e rağmen (a pesar de):
    • muhalefete rağmen (a pesar de la oposición)
    • kötü havaya rağmen (a pesar del mal tiempo)
    • buna rağmen (a pesar de ello)


3. Las posposiciones utilizadas con el caso ablativo:
  • -dan/-den önce (antes de):
    • öğleden önce (antes del mediodía)
    • yemekten önce (antes de comer)
    • benden önce (antes de mi)
  • -dan/-den sonra (después de):
    • ten sonra (después del trabajo)
    • kahvaltıdan sonra (después del desayuno)
    • benden sonra (después de mi)
  • -dan/-den beri (desde):
    • sabahtan beri (desde la mañana)
    • Ankara'dan beri (desde Ankara)
    • dünden beri (desde ayer)
  • -dan/-den dolayı (a causa de):
    • hastalığımdan dolayı (a causa de mi enfermedad)
    • bundan dolayı (a causa de esto)
    • ailemden dolayı (a causa de mi familia)
  • -dan/-den başka (aparte de):
    • oğlumdan başka (aparte de mi hijo)
    • senden başka (fuera de ti)
    • bundan başka (aparte de eso)
  • -dan/-den itibaren (a partir de):
    • Salıdan itibaren (a partir del martes)
    • saat dokuzdan itibaren (a partir de las nueve)
    • o günden itibaren (a partir de ese dia)

1 comentarios:

Unknown on 1 de febrero de 2009, 22:12 dijo...

Ay, qué dolor de cabeza wue me dio!! jajajaja esto es más difícil que el propio árabe (que eso ya es decir...)

pero todo está muy sintético y bien estructurado y explicado.

nuevamente gracias, Javi ;-)

Marco, "Al-Mutaryim"

¿Has visto algún error en la página?
Ya sea tipográfico, ortográfico, alguna burrada en turco o español, fotos inexistentes, enlaces que no funcionan...

Si es así haznoslo saber en este foro creado en Facebook o manda un email a:


No olvides añadir el link al que haces referencia. Cualquier ayuda o queja (respetuosa) será siempre bienvenida.

ÇOK TEŞEKKÜRLER!!!
 

Administradores

Contacta:

Suscríbete vía email

Escribe tu dirección de email:

Enlaza el curso a tu blog

    Curso de turco / Türkçe kursu Copyright © 2009 Community is Designed by Bie

    Ir Arriba